ZARİYAT 47; TE'VİL, TASDİK VE UFUKLARDAKİ AYETLER!!!

evrenin genişlemesi
Kıymetli dostlar! Allah'ın kitabında bazılarınca tartışma konusu olan ama kahir ekseriyetin "evrenin genişlemesi ve Big Bang'e" dair olduğunda ittifak ettiği Zariyat 47'yi ele alacağız. Bu ayetin evrenin genişlediğini doğruladığına dair Kur'an'daki müteşabihlerine, Tevrat'taki tasdik ayetlerine ve bilimsel ispatının yasasına bakacağız.

AYET VE TE'VİL BAĞLANTISI

Zariyat 47: "Göğü Biz ellerimizle bina ettik ve genişletiyoruz.."

Enbiya 30: "Gerçeğin üstünü örtenler, gökler ve yeryüzü bitişik durumdayken onları ayırdığımızı ve canlı olan her şeyi sudan yarattığımızı zaten görmüyorlar mı? Yine de güvenmeyecekler mı?"

Fussilet 11: "Sonra duman halinde bulunan göğe yöneldi. Ona ve yeryüzüne: 'İsteyerek veya istemeyerek gelin!' dedi. İkisi de: 'İsteyerek geldik.' dediler."

AYETİN TEVRAT'TAKİ BAĞLANTILARI

Yeşaya 40:22: "Yer yuvarlağının yukarısında oturan Biri var; o yer ki, üzerinde yaşayanlar çekirge gibidir. Gökleri tül gibi gerip yayan, altında yaşanması için çadır gibi açan O’dur."

Yeşaya 42:5-6: "Gerçek Tanrı Allah, gökleri Yaratan, onları boydan boya geren, yeryüzünü ve ürününü yayan, dünyadaki insanlara soluk, üzerinde dolaşanlara ruh veren Yüceler Yücesi şunları diyor: 'Ben Allah, doğrulukla davranarak seni çağırdım; elinden tuttum. Seni koruyacağım. Seni halka güvence, milletlere ışık olarak vereceğim"

Yeşaya 44:24: "Sana daha ana rahminde şekil veren, kurtarıcın Allah şöyle diyor: “Ben Allah, her şeyi Kendim yapıyorum. Gökleri gerdim, altına yeryüzünü serdim. Bunları yaparken yanımda kim vardı?"

Yeşaya 45:12: "Yeryüzünü Ben yaptım, üzerinde insanı Ben yarattım. Gökleri Kendi ellerimle gerdim, tüm gökler ordusuna Ben emir verdim."

Eyüp 9:5-10: "O ki, dağları yerinden kaldırır, insanlar farkında bile değildir; Öfkesiyle onları altüst eder. Yeri öyle bir sarsar ki, temel direkleri bile titrer. Güneşe ışığını saçmasın diye emreder, yıldızları da mühürleyip örter. Gökleri tek başına geren, denizin kabaran dalgalarını çiğneyen; Ayiş, Kesil, Kima takımyıldızlarını, güneyin arka odalarını yapan, akıl almaz büyük işler, sayısız harikalar gerçekleştiren O’dur."

Yeremya 10:12: "Gücüyle yeryüzünü yapan, hikmetiyle verimli toprağı pekiştiren, anlayışıyla gökleri geren O’dur"

Yeremya 51:15: "Gücüyle yeryüzünü yapan, hikmetiyle verimli toprağı pekiştiren, anlayışıyla gökleri geren O’dur"

Mezmurlar 104:1-3: "Allah'a şükret ey gönlüm. Sen çok büyüksün Tanrım Allah, İtibarı ve görkemi kuşanmışsın. Gökleri bir çadır gibi geren, ışığa bir giysi gibi bürünen Sen'sin. Yukarıdaki odalarını sular üzerine kuran, bulutları Kendine araba yapan, rüzgârın kanatları üzerinde gezen Sen'sin"

Zekeriya 12:1: "Bir bildiri: 'Allah'ın İsrail hakkında söylediği söz.' Gökleri geren, yerin temelini atan, insanın içindeki ruha şekil veren Allah’ın sözü: “Ben Kudüs’ü, çevresindeki bütün halkları sersemleten bir kâse yapıyorum. Kudüs de Yahuda da kuşatma altına alınacak."

Muhteşem bağlantılar. İnşAllah sizin de ilginizi çekmiştir. Şimdi bilimsel verilere bakma zamanı. Vikipedi'den alıntılayarak paylaşıyoruz:

UFUKLARDAKİ AYETLER İLE TASDİK

Fussilet 53: "Ufuklarda ve kendi benliklerinde ayetlerimizi onlara göstereceğiz ki, Onun, gerçek olduğu açıkça belli olsun. Zaten Efendinin her şeye Tanık olması yetmez mi?"

Hubble'ın genişleme yasası:

v=H.U 'dur.

Bu denklemde U, galaksinin (ışığın oradan yola çıktığı tarihteki) uzaklığı, v ise galaksinin o tarihteki uzaklaşma süratidir. H, Hubble sabiti adını alan bir sayıdır. Bu sabitin birimi genellikle km/s/megaparsek cinsinden verilir. (MKS sisteminde boyut olarak 1/s)

Hubble, galaksilerin hangi süratle uzaklaştığını tayf incelemeleriyle hesaplayabiliyordu. Fakat galaksilerin uzaklıklarını ancak hata toleransı çok yüksek yöntemlerle biliyordu. Bu sebepten başlangıçta H sabiti için 500 gibi çok yüksek bir değer kullanmıştır. Ne var ki sabitin değeri, sonraki yıllarda yapılan gözlemlerle sürekli olarak değiştirildi. Bu yolda en önemli gözlem II. Dünya Savaşı sırasında yine Wilson Gözlemevi'nde yapıldı. Amerika Birleşik Devletleri’ne göç eden Alman astronom Wilhelm Heinrich Walter Baade (1893- 1960), savaş sırasında yapılan karartmalardan da yararlanarak uygun gözlem koşullarında Andromeda Galaksisi'nin uzaklığını yeniden ölçtü. Gerek Andromeda ve gerek diğer galaksilerin o zamana kadar bilinenden daha uzak olduklarını buldu ve buna bağlı olarak Hubble sabitinin sayısal değerini düşürdü. 1990'lı yıllardan sonra başlayan uzay araçlarıyla gözlem döneminde ise daha özenli ölçümler yapıldı. Bu gün NASA tarafından kabul edilen Hubble sabitinin değeri

H=70.8 'dir.

Bu değer, Hubble Uzay Teleskobu ile ölçülen uzaklıklara göre verilen bir değerdir. Ölçüm hata toleransı ±4 olarak verilmiştir.

Yukarıdaki sabit, doğrudan saniye boyutuyla da verilebilir:

H=70.8 km/(s.mp)=70.8/(3.26.〖10〗^6.300000.86400.365)≈2.3.〖10〗^(-18) s^(-1)

Burada 3.26•106 megaparsekten (mp) ışık yılına dönüşüm için, 300000•86400•365 (≈ 9.4612) ise ışık yılından kilometreye dönüşüm için kullanılmıştır.

Daha fazla bilgi için linkler: