FETİH 29: TEVRAT VE İNCİL’DEKİ ÖRNEKLER

Fetih 29:

Muhammed, Allah’ın elçisidir. Onunla beraber olanlar, gerçeği örtenlere karşı şiddetli, birbirlerine çok merhametlidirler. Onları; rükû ederken, secde ederken ve Allah’tan örtünme ve hoşnutluk isterlerken görürsün. Onların belirtileri, yüzlerindeki secde izleridir. İşte bunlar, onların Tevrat’taki özellikleridir. İncil’deki örnekleri de, filizini yarıp çıkaran, sonra onu güçlendirerek kalınlaşıp, gövdesi üzerinde yükselen ekin gibidir. Bu, ekincilerin hoşuna gider. Allah, gerçeği yalanlayan nankörlere, onlarla üzüntü vermektedir. Allah, güvenip düzene uygun iş yapan kimselere bağışlanma ve büyük bir ödül sözü vermiştir.

Tesniye 6:6-8

Bugün sana bildirdiğim bu emirler senin yüreğinde olacak; onları çocuklarına da aşılayacaksın; evinde otururken, yolda yürürken, yattığın ve kalktığın zaman onlardan söz edeceksin. Onları bir işaret gibi elinin üzerine bağlayacaksın; başında alınbağı gibi olacaklar; onları evinin kapı söveleri üzerine, şehrinin kapıları üzerine yazacaksın.

Markos 4:30-34

Sonra şunları söyledi: “Tanrı’nın krallığını neye benzetelim, onu nasıl bir örnekle anlatalım? Bir hardal tanesi gibidir; toprağa ekildiğinde yeryüzündeki tüm tohumların en küçüğüdür; fakat ekildikten sonra büyür, tüm bahçe bitkilerinden daha fazla boy atar ve iri dalları olur, öyle ki, göğün kuşları onun gölgesinde barınak bulur.” Böyle birçok örnekle Tanrı’nın sözünü onlara anlayabildikleri ölçüde anlatırdı. Gerçekten de, onlarla örnek vermeden konuşmazdı, fakat kendi öğrencilerine her şeyi ayrıca açıklardı.